سیستوسل در زنان؛ علت، علائم و جراحی ترمیم سیستوسل

سیستوسل یکی از مشکلات شایع در میان زنان است که به دلیل ضعیف شدن بافت‌های نگهدارنده مثانه و افتادگی آن به سمت واژن ایجاد می‌شود. این عارضه می‌تواند با علائمی مثل احساس سنگینی در لگن، مشکلات ادراری و ناراحتی در روابط جنسی همراه باشد. آشنایی با نشانه‌ها و روش‌های درمانی، نقش مهمی در پیشگیری از پیشرفت بیماری دارد. سیستوسل در زنان معمولاً با روش‌های غیرجراحی مانند تمرینات تقویت عضلات کف لگن یا در موارد شدیدتر با جراحی ترمیمی درمان می‌شود. در این مقاله به بررسی کامل علائم، علت‌ها و درمان سیستوسل پرداخته و نکات مهمی برای حفظ سلامت زنان ارائه می‌دهیم.

سیستوسل چیست؟

سیستوسل به حالتی گفته می‌شود که در آن مثانه به دلیل ضعف بافت‌های نگهدارنده، به داخل واژن افتادگی پیدا می‌کند. این مشکل می‌تواند باعث بروز علائمی مانند احساس فشار در لگن، تکرر ادرار یا بی‌اختیاری شود. بیماری سیستوسل یکی از شایع‌ترین اختلالات کف لگن در زنان است که شدت آن از خفیف تا شدید متغیر خواهد بود.

علائم سیستوسل در زنان

علائم سیستوسل بسته به شدت افتادگی مثانه متفاوت است و می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• علائم ثانویه: کمردرد، عفونت‌ های ادراری مکرر یا سوزش ادرار را تجربه می‌ کنند.
• درد یا ناراحتی در روابط جنسی: برخی زنان هنگام نزدیکی دچار درد یا ناراحتی می‌ شوند.
• احساس فشار یا سنگینی در لگن: بسیاری از زنان فشار یا سنگینی در ناحیه واژن و لگن احساس می‌ کنند.
• مشکلات ادراری: تکرر ادرار، فوریت ادرار، بی‌ اختیاری یا دشواری در تخلیه کامل مثانه را تجربه می‌ کنند.
• بیرون‌زدگی بافت واژن: در موارد شدیدتر، بخشی از مثانه از واژن بیرون می‌ زند و به شکل برآمدگی قابل مشاهده می‌ شود.
• شکل سیستوسل: در موارد شدیدتر، ممکن است بخشی از مثانه از واژن بیرون بزند و شکل سیستوسل به صورت یک برآمدگی قابل مشاهده در ناحیه واژن ظاهر شود.

علت و عوامل خطر سیستوسل

علت و عوامل خطر سیستوسل شامل شرایطی هستند که باعث ضعیف شدن بافت‌ ها و افتادگی مثانه می‌ شوند. این موارد عبارتند از:

• چاقی و اضافه وزن: فشار مداوم بر لگن و مثانه ایجاد می‌ کند.
• افزایش سن و یائسگی: کاهش هورمون استروژن موجب تضعیف بافت‌های حمایتی لگن م ی‌شود.
• بلند کردن اجسام سنگین یا فعالیت‌های شدید بدنی: می‌ تواند موجب کشش بیش از حد عضلات شود.
• یبوست مزمن یا زور زدن طولانی‌مدت: فشار مداوم روی عضلات کف لگن خطر افتادگی مثانه را افزایش می‌ دهد.
• سابقه جراحی‌های لگنی یا هیسترکتومی: ساختار حمایتی لگن را ضعیف کرده و احتمال بروز بیماری سیستوسل را بالا می‌ برد.
• بارداری و زایمان طبیعی متعدد: فشار زیاد بر عضلات و بافت‌ های کف لگن می‌ تواند زمینه‌ ساز سیستوسل در بارداری یا پس از آن باشد.

درجه بندی سیستوسل

درجه‌بندی سیستوسل بر اساس میزان افتادگی مثانه به داخل واژن تعیین می‌شود و معمولاً به سه مرحله زیر تقسیم می‌گردد:

• سیستوسل خفیف (درجه 1): مثانه کمی به داخل واژن برجسته می‌شود اما هنوز در دهانه واژن قابل مشاهده نیست.
• سیستوسل متوسط (درجه 2): افتادگی مثانه تا نزدیکی دهانه واژن ادامه دارد و علائم ادراری و فشار لگنی بیشتر می‌شوند.
• سیستوسل شدید (درجه 3): بخشی از مثانه از دهانه واژن بیرون می‌زند و علائم شدیدی مثل بی‌اختیاری یا دشواری در تخلیه ادرار ایجاد می‌شود.

تشخیص سیستوسل چگونه انجام می‌شود؟

تشخیص سیستوسل معمولاً از طریق معاینه لگنی توسط پزشک متخصص زنان انجام می‌شود. در این معاینه، میزان افتادگی مثانه و تأثیر آن بر دیواره واژن بررسی می‌گردد. برای ارزیابی دقیق‌تر، گاهی از آزمایش‌های تکمیلی مانند سونوگرافی یا MRI کمک گرفته می‌شود. در نهایت، شدت عارضه بر اساس نتایج معاینه و آزمایش‌ها تعیین و بهترین روش درمان انتخاب می‌شود.

👩‍⚕️ درمان سیستوسل در اصفهان تحت نظر دکتر زهرا صابری، جراح و متخصص زیبایی زنان
اگر دچار علائم افتادگی مثانه هستید یا به فکر جراحی ترمیم سیستوسل می‌باشید،
برای مشاوره و درمان تخصصی می‌توانید به مطب دکتر صابری مراجعه کنید.

درمان سیستوسل در زنان

درمان سیستوسل در زنان بسته به شدت افتادگی مثانه و علائم بیمار شامل روش‌های مختلفی است که در ادامه شرح داده میشوند:

• درمان دارویی: در دوران یائسگی، مصرف استروژن موضعی می‌تواند با تقویت بافت‌های واژن و کاهش علائم سیستوسل به بهبود وضعیت بیمار کمک کند. این روش بیشتر برای درجات خفیف تا متوسط توصیه می‌شود.
• درمان جراحی: در موارد متوسط تا شدید، جراحی ترمیمی برای بازسازی و تقویت دیواره واژن انجام می‌شود تا مثانه به موقعیت طبیعی خود بازگردد. این روش معمولاً زمانی انتخاب می‌شود که درمان‌های غیرجراحی موثر نباشند یا علائم شدید باشند.
• درمان‌های غیرجراحی: تمرینات کگل برای تقویت عضلات کف لگن، استفاده از پساری برای حمایت از مثانه و تغییر سبک زندگی مانند کاهش وزن و پیشگیری از یبوست می‌توانند در درجات خفیف موثر باشند. این روش‌ها بدون نیاز به جراحی، علائم را کاهش داده و کیفیت زندگی را بهبود می‌ بخشند.

عمل سیستوسل چیست و چگونه انجام می‌شود؟

عمل سیستوسل به معنای جراحی برای ترمیم افتادگی مثانه و بازگرداندن آن به جایگاه طبیعی در لگن است. این عمل زمانی انجام می‌شود که ضعف عضلات کف لگن باعث بیرون‌زدگی مثانه به داخل واژن شده و علائم ناراحت‌کننده‌ای مانند فشار لگن، بی‌اختیاری ادرار یا مشکل در تخلیه مثانه ایجاد کرده باشد.

در جراحی، پزشک با استفاده از برش داخل واژن یا گاهی برش‌های کوچک شکمی، بافت‌های ضعیف و دیواره‌های واژن را تقویت کرده و مثانه را در جایگاه طبیعی خود تثبیت می‌کند. گاهی از مش یا بافت خود بیمار برای تقویت عضلات استفاده می‌شود. بعد از عمل، بیمار معمولاً چند روز تحت نظر است و به مرور با رعایت دستورالعمل‌های پزشکی می‌تواند به فعالیت‌های روزمره بازگردد.

عوارض عمل سیستوسل

عوارض عمل سیستوسل معمولاً خفیف و موقتی هستند، اما بسته به شرایط بیمار و روش جراحی می‌توانند متفاوت باشند:

• افتادگی مجدد مثانه (در موارد نادر): اگر بافت حمایتی ضعیف باشد، احتمال برگشت سیستوسل وجود دارد.
• درد و ناراحتی پس از جراحی: احساس فشار یا درد در ناحیه لگن معمولاً طی چند روز تا هفته برطرف می‌شود.
• خون‌ریزی یا کبودی: در ناحیه جراحی ممکن است خون‌ریزی خفیف یا کبودی ایجاد شود که معمولاً موقتی است.
• عفونت محل جراحی: رعایت بهداشت و مصرف آنتی‌بیوتیک در صورت تجویز پزشک می‌تواند خطر عفونت را کاهش دهد.
• واکنش به مش‌های استفاده‌شده (در صورت به‌کارگیری): در برخی موارد، مش‌ها ممکن است باعث تحریک بافت یا التهاب شوند.
• مشکلات ادراری موقت: گاهی بیماران بعد از عمل دچار سوزش، تکرر ادرار یا دشواری در تخلیه می‌شوند که معمولاً گذراست.

جمع‌ بندی؛ بهترین روش درمان سیستوسل در زنان

سیستوسل یکی از مشکلات شایع در زنان است که بسته به شدت و علائم آن روش‌های درمانی مختلفی دارد. درمان‌های غیرجراحی مانند تمرینات کف لگن و تغییر سبک زندگی برای موارد خفیف موثر است. در موارد شدیدتر، عمل جراحی سیستوسل بهترین گزینه برای بازگرداندن مثانه به جایگاه طبیعی و کاهش علائم است. انتخاب روش مناسب با مشاوره پزشک متخصص به بهبود کیفیت زندگی زنان کمک می‌کند.